Bilmem kaç ömür gecti sensiz annem.Bugun kac gün olmus gun ay hafta aylar olmus annem.İiçimdeki volkan buyuyor.Mezarındaki cicekler büyüdü.Ben se küçüldüm.Geceleri gözüme uyku girmiyor.Uyuyamam günlerdir.Hafızamdan silinip gitmeni engellemek icin hep seni düşünüyorum sabahlara kadar.Yaşarken seni üzdügüm her an icin azap cekiyorum.Şimdi ne kadar istersem isteyeyim telafisi yok bir cok seyin geri dönüsü yok kacırılan tüm fırsatların.Bir kere daha sansım olsa diyorum hep ama maalesef ahirette bulusmaktan baska sansımız kalmadı.Gözlerimdeki yaş ne kurudu ne dindi rüyalarımda seninle olmak istiyorum gelmediğin icin uyumuyorum.Bu kızın bu yalnız kızın seni cok ÖZLEDİ.Sensiz kimsesiz,sahipsiz,korunaksız.Ellerini öpmek ,gözlerinden hic ayrılmamak istiyorum.
ANNEM SENİ COK SEVİYORUM.Tek Hasretimsin.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
10 yorum:
benim annem varmı sanki yok kardeşim ağlasam olmuo yaşasam olmuo arkadamki dağ cınar gitti onsuz herşey boş anlamsız sevgisiz sözsüz suskun herşey değersiz aldığım nefes attığım adım aldığım karar artık tek kişilik hayat arkadaşım can yoldaşım anlamımım yok artık .......
Keske ler dolu çantamda her adımımda sacılıyor..Çok pişmanlık Çok yalnızlık COk sitemkar bir hayatımız var artık.
Anneme Layık Evlatlar olabilmek gayemiz ama yok işte bununda tarifi yok yok yok yok
Yine çiçek alını annelere, anneler gününde
Yine ben kaldım elleri çiçeksiz
Nede güzeldi o karanfil buketleri,
Aldılar benden önce birileri.
Anneleri vardı çünkü, ya benim kimim vardı ki.
Yine çiçek almadan gecti bir anneler günü,
Yine hayalini düsündüm, güleç yüzünü.
Sanki bir teselli veriyordun ta ötelerden,
Sanki ellerini hissediyordum saçlarımda,
Sanki öptüğünü hissediyordum gözlerimden.
Ağladım ağladım,ne bir çiçek aldım sana,
Nede öptüm ellerinden.
Yine ağlıyorum bir anneler gününün sonunda,
Gözlerimin önünden geçiyor çiçekler sırayla,
Mezarında kaldı uzakta, sılada.
Sana gözyaşlarımı yolluyorum bir fatihayla.
Yine bir anneler gününün son akşamı,
Anneler mesut, çiçekleri masasında,
Bir annesizler ağlar gecenin sonunda,
Gözlerinde vitrin dolu çiçekler,
Hayallerinde öpülesi eller, anneller...
Saçlarında gezinen, hissettikleri şefkatli eller,
Anneler gününde annesizler,
Yine gözü yaşlılar, yetimler.
Anneniz varken sarılın, bırakmayın öpmeden,
Bir anneler gününde,
Çicekle dolu çarşıdan , eli boş dönmeden,
Biz annesizler gibi gözyaşlarıyla,
Bir anneler gününde sabahı etmeden.
Mayıs ayı artık benim için YOk Annemsiz bir ömürde zor.Kendini bilmezler annelerinin dizinin dibinde otururken bana zaman ilac gececek derler bize yıllarını vermis bu mukaddes insana karsı zaman ilac acımız hafifler seni unuturz ne demek ?ALLAH 'ım dostumad a düsmanımda vermesin.
Yüreğimin mezhebi yaşam çalar inadına,
ellerinin tohumları üzerim de çılgınca büyür
hasat yaklaştıkça telef olurum.
Çıkar diri duygular özlem harmanlarına
yanakları kızarmış beklentili ödümü çatlatırken,
korkunç göçler yaşarım susuşlar küllendikçe
yıldızlar kırık gitarın tellerine telaşla dokundukça,
dökerim çıplak yaralarımı geleceğe.
Güneşi gecede bırakalı sarısı ıstırabıma,
sıcağı öyle ki üşüyen umutlarıma
kıskanır tozlu sevinçlerim, canımın katları bir bir ayrılırken
sevgi eylemlerin de rüzgara siper olurum,
dalga tadında gülüşlerimle.
Gelir gündüze ay elinde, hiç birşey yerli yerinde değil
gökkuşağı almış resmini eline,
dursana orda silsene akanları
tırnak et hesapları süslü kopuk armağanlar,
yeşil bakışlı çevrilmiş mektuplar
iklim iklim pişmanlıklar da yanar,
birleştirmeye çalışırım yeminli çınlayışları.
Çığır yaratan yaşanış,
lekeli öyküler,
veled bu fısıldayan ayrılıklar
ağızda bir sav geviş tadında,
yüreğimdeki kahkahada kalsaydın!
kimsesiz keşkeleri sevmem bilirsin,
alacağım neşteri elime ibreti acı ezgiler adına...
Yüreğimi bir kalkan bilip sokaklara çıktım
Kahvelerde oturdum çocuklarla konuştum
Sıkıldım, dertlendim, sevgilimle buluştum
Bugün de ölmedim anne
Kapalıydı kapılar, perdeler örtük
Silah sesleri uzakta boğuk boğuk
Bir yüzüm ayrılığa, bir yüzüm hayata dönük
Bugün de ölmedim anne
Üstüme bir silah doğruldu sandım
Rüzgar, beline dolandığında bir dalın
Korktum, güldüm, kendime kızdım
Bugün de ölmedim anne
Bana böylesi garip duygular
Bilmem niye gelir, nereye gider?
Döndüm işte; acı, yüreğimden beynime sızar
Bugün de ölmedim anne.
o benim içimde seslenişleri yüreğimde onunla yaşıyorum hersöylediği kulağımda gözümün önünde beraber yaşıyoruz annemleee.
Bir an yok sanmıyorum saymıyorum ki annem olsa olmasa da o hep içte kalpte beyinde hafızada dokunuslarda gülüşlerde içimde içimizde bizle evimizde yatagımızda kahvaltımızda o bizi asla bırakmaz asla her gozyasımızda gelir sarar kollar annemiz o bizim gitmesi kendi isteği ile değil ama bizi genede bırakmaz annem
Ne zaman kar yağsa
Soğuk bir hüzün...
Umarsız bir acı gelir çöreklenir sayrılı yüreğime...
Bak anne kar yağıyor yine...
Küçükken her çocuk gibi yağdığında sevindiğim kar
Sanki yüreğime yağıyor anne...
Çocukluğumun soğuk kış gecelerinde
Bana kocaman bir yorgan gibiydin...
Yıllar seni ufalttıkça
Ben çocukluğumdaki sen gibi kocaman oldum anne...
Her derdimiz için bir parça koparttık senden
Senin yüreğin dağ gibi kalırken
Benim yüreğim hala küçük bir çocuk anne...
Bak yine kar yağıyor... Yüreğimi üşütüyor...
Küçükken ellerimi ısıttığın gibi
Yüreğimi ellerinin arasına alıp ısıtabilir misin anne ?
Annemsiz gecen günler icimdeki derin acı. Basedemeyecegim tek yokluk.RABBİME emanet ettim ben ruhumun diger yarısını.
Yorum Gönder